به‌گزارش لیزنا، در این نشست ابتدا ابوالقاسم فقیری روزنامه‌نگار، نویسنده و فارس‌شناس ضمن تشکر از داریوش نویدگویی اظهار داشت ویژگی عمده این کتاب این [است] که در هر فرصتی می‌توان آن را خواند. کتاب‌های یک‌صفحه‌ای نعمتی است برای اهالی کتاب مخصوصاً جوانان.
سپس درخصوص عدم رونق کار نویسندگان کتاب و عدم استقبال از کتاب توسط دکتر جعفر مهراد مطالبی ارائه شد. وی در ادامه به آمار 17هزار کتابخانه عمومی در آمریکا و میزان امانت کتاب در این کتابخانه‌ها که از مرز یک‌میلیون عبور کرده اشاره‌ای داشت. دکتر مهراد با توجه به چاپ 450هزار عنوان کتاب به‌صورت چاپی در آمریکا و مقایسه شمارگان بسیار پایین کتاب در کشور ایران با تاریخ، فرهنگ و تمدن غنی از وجود این پدیده و عدم مدیریت صحیح در این رابطه اظهار تأسف کرد.
در ادامه امین فقیری دیگر نویسنده نام‌آشنای شیرازی اظهار داشت، در «کتاب یک‌صفحه‌ای» از لحاظ زبان فارسی اشکالاتی وجود دارد از جمله به شکستن کلمات می‌توان اشاره کرد که نویسنده باید از آن پرهیز نماید زیرا فقط در مونولوگ‌ها (تک‌گویی) کلمات را می‌توان شکست. وی در ادامه اشاره کرد متن نیاز به ویراستاری دارد و بعضی جملات می‌تواند بهتر باشد.
فقیری گفت: کتاب دوم از کتاب اول قوی‌تر است و بعضی ایرادات آن برطرف شده‌است، درعین‌حال نویسنده بیشتر شعار داده‌است تا موضوعی را بپروراند. هدف نوشتن داستان است تا مردم از طریق داستان به مشکلات پی ببرند. کتاب دوم بعضاً پندگونه است. وی ادامه داد نویسنده می‌تواند تراژیک بنویسد و می‌تواند تأثیرگذار باشد. البته این را توصیه نمی‌کنم، در مقابل رویکرد طنز را نیز توصیه می‌نمایم.
سپس احمد اکبرپور، نویسنده و شاعر معاصر گفت: بهتر است جامعه هدف مشخص شود و اعتقاد داشت کتاب یک‌صفحه‌ای مخصوص جامعه کتاب‌نخوان است. وی اشاره کرد که در بعضی داستان‌ها از کارهای مولانا استفاده شده و حتی بازآفرینی صورت نگرفته‌است و بهتر است به‌جای نویسنده نوشته شود نویسنده و گردآورنده.
وی اظهار داشت پیام اخلاقی فرصت لذت را از مخاطب می‌گیرد. بنابراین نیازی نیست «کتاب یک‌صفحه‌ای» به پیام اخلاقی اشاره مستقیم داشته باشد، خواننده خود نتیجه‌گیری می‌کند. او معتقد است بیشتر مطالب خاطره‌مانند است و همه مخاطبان را نمی‌توان جذب کرد و سیستم پیام اخلاقی در داستان جواب نمی‌دهد، بنابراین نیاز به راهکارهای دیگر است. این شیوه طیف مخاطب را از دست می‌دهد. ازاین‌رو نیاز به تکنیک است.
در ادامه دکتر مجید اسکندری، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه ادبیات گفت: کتاب در جامعه ما مانند جشن نیکوکاری است. ازاین‌رو نباید شاد باشیم. زیرا اگر همه تأمین باشند نیازی به جشن نیکوکاری نیست. بر این قرار نابسامانی معرفتی در جامعه حکم‌فرماست.
وی پیشنهاد داد که «کتاب یک‌صفحه‌ای» به دو صفحه تبدیل شود و از نصیحت مستقیم در کتاب پرهیز شود. نیاز است که کتاب را جهت دهیم و هدایت کنیم. در همین راستا عاشق‌پروری داشته باشیم زیرا کتاب یک معشوق است.
دکتر حسین مسنن فارسی، نویسنده و پژوهشگر حوزه کودک نیز در این جلسه گفت: پیام‌های اخلاقی، تنوع موضوعات و ایده‌ها در «کتاب یک‌صفحه‌ای» خوب است. اما از لحاظ سخت‌افزاری جنس کتاب مطلوب نیست.
از لحاظ محتوایی وی اظهار داشت: در بعضی داستان‌ها راوی گم می‌شود و بیشتر داستان‌ها دل نوشته‌های اینترنتی است. «کتاب یک‌صفحه‌ای» باید فراتر از این دل‌نوشته‌ها باشد.
دکتر مسنن اشاره کرد: بعضی داستان‌ها خیلی از واقعیت دورند و نتیجه‌گیری‌های مستقیم وجود دارد.
در ادامه نشست تخصصی بررسی و نقد «کتاب یک‌صفحه‌ای»، دکتر سیامک صاحبی، زیان‌شناس و نشانه‌شناس فرهنگی گفت: «کتاب یک‌صفحه‌ای» شروع به کنشگر فرهنگی می‌کند و یک طنز دیداری دارد و تصویرهایی مبتنی‌بر نگارگر ایرانی ارائه می‌دهد.
وی اشاره کرد در کتاب، نویسنده فرهنگ را یادآوری می‌کند و در چارچوب شناخت‌گرایی، متن به یک استعاره فرهنگی تبدیل شده و از خاطرات و وقایع به فرهنگ می‌رود.
دکتر صاحبی در پایان اظهار داشت اگر «کتاب یک‌صفحه‌ای» به‌صورت الکترونیکی توزیع نشده‌است، می‌خواهد اصلاح فرهنگ عمومی داشته باشد و درپی آن کتابخوان تربیت کند. تک‌گویی کتاب را از راه خود دور می‌کند بنابراین بهتر است در قالب قصه‌گویی باشد.
حمید روزی‌طلب، نویسنده و شاعر نیز گفت: «کتاب یک‌صفحه‌ای» ظرفی است برای مظروف مینی‌مالیستی [کمینه‌گرایی یا هنر کمینه یا هنر موجز].
سپس دکتر راسخی، رئیس نمایندگی بنیادکودک در شیراز اظهار داشت: درخصوص فضاسازی و شخصیت‌پردازی در «کتاب یک‌صفحه‌ای» خوب کار شده‌است و ادامه داستان‌ها با اصلاحات پیشنهادی مفید است.
پویا کنگاوری مستندساز و کارگردان نیز در این جلسه گفت: «کتاب یک‌صفحه‌ای» در این مدت کوتاه به یک خانواده تبدیل شده است و ادامه این کار را برای توسعه فرهنگ مطالعه در بین جامعه کتاب‌نخوان مفید می‌داند.
محرابیان، کارشناس ارشد و دبیر ادبیات در نقطه نظرات خود بیان کرد: «کتاب یک‌صفحه‌ای» نیاز به یک کمیته علمی و هیأت تحریریه دارد تا موضوعات را دسته‌بندی و گروه هدف را مشخص کنند. وی گفت: بین «کتاب یک‌صفحه‌ای»، فرهیختگی و سرمایه‌گذاری در این زمینه ارتباط برقرار شده‌است.
در ادامه فاطمه صفری‌راد، سرپرست اداره کتابخانه‌های عمومی شهرستان شیراز اظهار داشت: بهتر است در «کتاب یک‌صفحه‌ای» جملات قصار و کوتاه ولی تأثیرگذار به‌کار رود. وی اعتقاد دارد باید از تصاویر و کاریکاتور استفاده شود و همچنین کودک و مادر باید بخشی از جامعه مخاطب این کتاب باشند.
دیگر شرکت‌کنندگان که خوانندگان «کتاب یک‌صفحه‌ای» بودند به نکات زیر اشاره کردند:
ـ برای کتاب بارکد تهیه شود تا از طریق گوشی‌های هوشمند داستان‌ها قابل مطالعه گردند.
ـ استفاده از خرد جمعی موجبات رشد «کتاب یک‌صفحه‌ای» می‌شود.
ـ نویسنده موضوعات روز انتخاب کند و از طرفی از مطالبی که حاوی غم و غصه هستند دوری نماید.
ـ مخاطب‌شناسی شود. سوژه‌هایی انتخاب شوند که مردم دوست دارند. این تلنگرها باعث ایجاد ارتباط برای من نمی‌شوند. «کتاب یک‌صفحه‌ای» از قالب داستان‌گونه خارج شده‌است.
ـ «کتاب یک‌صفحه‌ای» به‌صورت مجزا برای کودکان تألیف شود.
در پایان سیدمهدی میرعظیمی ضمن سپاس و قدردانی از حمایت‌های مادی و معنوی داریوش نویدگویی (مدیر محترم انتشارات بین‌المللی نوید شیراز) و حمایت معنوی انجمن کتابداری شاخه فارس، بیان داشت: تمام نقدهای ارائه‌شده را به گوش جان می‌پذیرم و در تألیف کتاب‌های یک‌صفحه‌ای بعدی لحاظ خواهد شد.
وی خاطر نشان کرد «کتاب یک‌صفحه‌ای» کتابی است که برای جامعه کتاب‌نخوان تهیه شده‌است و امید دارم روزی فرارسد که به این نوع کتاب نیازی نباشد.
میرعظیمی در ادامه گفت: این کتاب یک ابزار و یک شروع است. درنتیجه با استفاده از نظرات صائب پیشکسوتان حوزه ادبیات توجه به جامعه هدف در اولویت قرار می‌گیرد و به موضوعات تنوع داده می‌شود. درخصوص تلنگرها وی گفت که در نمایشگاه کتاب استان فارس از بازدیدکنندگان ایده گرفتم، چون عده‌ای به‌دنبال کتاب‌های بسیار بسیار مختصر بودند که من آن را کتاب رژیمی می‌نامم.