نقد و بررسی آثار شهریار مندنیپور در دومین شماره «بهیننامه»
| تاریخ ارسال: 1397/5/30 |
به گزارش ایسنا، دفتر دوم فصلنامه تخصصی زبان و ادبیات فارسی «بهیننامه» که دبیران تحریریه آن فرح نیازکار و کوروش کمالی سروستانی هستند و در شیراز منتشر میشود در هفت بخش به معرفی شهریار مندنیپور و نقد و بررسی آثار این نویسنده میپردازد. در پارهای از بخش نخست بهقلم فرح نیازکار، صاحبامتیاز و مدیرمسئول نشریه آمدهاست: خطوط درهمتنیده در تار و پود اوراق، روایتگر حکایتی میشوند که جهان زیستی حکایتگر را معنا میکنند؛ راویان این حکایات با نوعی تأمل پایدار بر مفهوم زمان، حادثه و رخدادهای جاری و با خلق قهرمانانــی کــه با واسطه حضورشان، ناممکنها، ممکــن میشوند، جسارت، دلدادگی، اضطراب و امید را در آثار خویش بــه تصویــر میکشند و در تلاطم ادراک و دریافت معنا، مخاطبان خویش را به دوباره اندیشیدن بر مفهوم وجود و رسالت هستی برمیانگیزند... و ما همگام با راویانِ تاریخ، عشق، مرگ، هستی و آرزومندی، به جهانی پا میگذاریم که زیستی معنادار را برایمان رقم میزنند.
او در ادامه و در تبیین چرایی تدوین این ویژهنامه آوردهاست: پرداختن ویژه به شهریار مندنیپور در این شماره ما را بهانهای دیگربار شد تا همگام با او و اندیشهاش، نبض هستی را از دریچه چشمان او به تأمل بنشینیم؛ نویسندهای متعهد که شکوه و شرف زیسـتـن را در تعهد محض بدانچه خلق میکند، میپندارد!
بخش دوم این نشریه به «روایت شهریار» اختصاص یافته که بهقلم شهریار مندنیپور نگاشته شده و در آن به «گاهشمار شهریار مندنیپور» و مصاحبهای اختصاصی با عنوان «جهان معنایی داستان به روایت شهریار مندنیپور» پرداخته شده؛ او در بخشی از این مصاحبه در پاسخ به چیستی جهان آرزومندیاش آورده: دیروز مرا آرزوی دیگری بود، امروز دیگری و فردا هم را هم کی میداند! هر دو ما با هم یک «ویرانه مدور» هستیم. هریک خواب یا آرزوی آن یکی دیگر. شاید بزرگترین آرزوی هر نویسندهای این باشد که اول بتواند دنیای داستانی خود یا واقعیت داستانی خود را بسازد، بعد پیدا کند خواننده دوستداشتنی خود را که همه جای جهان میشود باشد، یا او را هم بسازد...
در ادامه این فصل، بخشی از رمان تازهمنتشرشده شهریار مندنیپور با عنوان «ماهپیشانی» و به زبان فارسی آمدهاست. داستان کوتاه «رویینتنی» او نیز پایانبخش این فصل است.
در فصل «بازتاب» با مقالاتی در معرفی و نقد و بررسی آثار شهریار مندنیپور روبهروییم؛ «شهریار و زیستِ معنایی روایات» از کوروش کمالی سروستانی، «زلزله جنگ» از حسن میرعابدینی، «از یادهای دیروز» از علی خدایی، «حال و قال راویان و قاریان» از کیهان خانجانی، «یادداشت» از فرزانه طاهری، «طرح داستانی ماهپیشانی، رمان تازه شهریار مندنیپور» از دکتر رضا پرهیزگار، «نگاهی به جهان داستانی داستانهای کوتاه شهریار مندنیپور» از آرش آذرپناه، «کودکانههای شهریار» از احمد اکبرپور، «زیستن بر جانِ زبان، تحلیلی بر داستان "نظریه پنجشنبه"» از نایب شیرازی، «هفت زن، هفت داستان» از سارا هلاله، «فرهنگ و صدا و نشانه» از حمید نشاط، «مرثیه دل و دلدادگی به روایت بنفشهها در شرق» از پژمان رنجبر، «رمان، هستی، پرسش» از حسین رسولزاده، «سایه بلاگردان بر داستانهای "مومیا و عسل"، بهبهانۀ چاپ مجدد مجموعه داستان "مومیا و عسل"» از نیما تقوی، «وجوه شخصیت در داستانهای شهریار مندنیپور» از مرضیه کمالی سروستانی، «شهریار و الگوهای روایتی» از دکتر مرتضی جعفری، «شهریار و ارواح شهرزاد» از دکتر اطلس اثنیعشری و «شهریار در هزارویک سال» از دکتر فرح نیازکار.
در فصل «گفتوگو» به پرسش و پاسخ با غلامرضا رضایی درباره «سبک و سیاق مندنیپور» و بهناز علیپور گسکری درباره «شهریار؛ دغدغههای زبانی و سطوح پیشازبانی در روایتهای سیال ذهن» پرداخته شده و در «نشست» با محمد کشاورز و فرشته توانگر با موضوع «از کلمه تا روایت»، چالش زبان و فن نویسندگی شهریار مندنیپور بررسی شدهاست.
در دو بخش پایانی نشریه؛ «به روایت کتاب» به معرفی آثار شهریار مندنیپور و «به روایت تصویر» به تاریخچهای تصویری از کودکی تاکنون شهریار مندنیپور پرداخته شدهاست.